Yazinin daha evvelki bolumleri icin : Bolum 1
Bolum 2
Bolum 3
Fransiz sosyalistleri arasinda da bu durum gecerli olmustu. Dreyfus olayindan sonra bir degisim geciren Jean Jaures de 1892'de (Dreyfus olayindan evvel) su satirlarin sahibi idi:
"Yahudi kimdir? Birbirine sikica bagli, diger insanlardan kan farki ile, din farki ile, rant amacli meslegi ile ve diger tum insanliga karsi olan nefreti ile tum varligi ve ticareti manupile eden ve tum ozgur insanlarin sirtini paranin agirligi ile egen bir dusman degil midir? Kisaca bir Develet icinde tehlikeli bir Devlet degil midir Yahudi?" (Socialist Review 1892)
Daha sonra 28 Ocak 1898'de sosyalist bir yayin organinda Fransa sosyalistlerinden her ne kadar hakli olsada, Dreyfus olayina karismamalari, cunku evrensel Yahudiligin bu olayi tek bir Yahudi'nin sucsuz bulunmasindan tum Yahudilerin gunahlarindan arinmalari sekline cevireceklerini ve buna da el vermemek gerektigi yonunde cagrida bulunan makale yayinlandi. Bu cagrinin altina imza atanlar arsinda Alexandre Millerand, Marcel Sembat, Jules Guesde ve Jean Jaures bulunmaktaydi.
Bu durum 20. yuzyilin icine de devam etti. 1911 senesinde Pierre Myrens "youtre -- kike"--[asagilayici sekilde Yahudi anlaminda -- cifit] kelimesini su sekilde acikliyordu: "Cifit , din olarak Israel, irk olarak Yahudi ve hepsinden onemlisi kapitalist anlaminda." Partisi hic bir zaman onu bu sozlerinden dolayi ne azarladi ne de cezalandirdi. Ama yine de bu sozleri parti yoldasi Victor Merrick'in "Ben, devrimci bir sosyalist olarak Yahudilere uygun gordugum her firsatta saldiracagimi acikliyorum." sozlerinin yaninda hafif kaliyordu. Fransiz Sosyalizminin en buyuk basarisi Cezayir'e ve dolayisi ile Arap politik dunyasina anti-semitizm virusunu tasimak oldu. Sosyalist teorisyen Lucian Chaze Cezayir'deki durumu su sekilde aciklamakta idi: "sosyalizm yorel antisemitizmin bir seklidir". Bu Cezayir'e ozel ama sonucta Arap dunyasina yayilan yoresel antisemitizme enerjiyi veren sosyalist Fernand Gregoire olmustu. Cezayir'de olusan durumu tarihci Szajkowski "O zamandan sonra Cezayir'de Yahudiler icin soyulmadan, saldiriya ugramadan, oldurulmeden gecen cok az zaman olmustu. Sosyalist antisemitizm Cezayir'de sadece agiz kalabaligi ile yetinmiyordu. Sosyalist programin temeli haline gelmisti" diyerek konuyu iletiyor.nSuriye Ba'ath Partisi'nin, Arafat'in Yahudi dusmanliklarinin temelinin nerede yattigini anlamak icin buna bakmak gerekiyor. [1948 Socialists and radicals in the development of antisemitism in Algeria (1884–1900)]
Yerushalayim'de Ibrani Universitesinde 4 Ocak 1953'te Profesor Edmund Silberner'in verdigi acilis konferansindan su paragrafi orijinalinden vermeyi uygun buluyorum:
[Sosyalist] Kuramci, Yahudi dusmani sosyalistten soz etmenin garip oldugunu iddia edecektir, cunku gercek hic bir sosyalist antisemit olamaz. Kuramcinin husnu kuruntusu ne olursa olsun, bir cok buyuk sosyalistin antisemit olduklarini gosteren gercekleri degistiremeyecektir. Sosyalist antisemitizm modern sosyalizm kadar eskidir ve belirli bir ulke ile sinirli degildir.
DEVAM EDECEK
