Asagidaki satirlarda soylenen ve yazilanlari bugun savunan olsa Dizengof'un ortasinda sallandirirlar veya fason teroristlere vurdururlar: (Alintilar Ari Shavit'in "my Promised Land" kitabindan. s. 74 & 75)
Isci Partisinin ruhani lideri Berl Katznelson Kasim 1937'de bir konusma yapar:
"Bu konuda vicdanim rahat. Uzak bir komsu yakin bir dusmandan iyidir. Transfer ile onlar zarar gormeyecekler biz de tabii ki gormeyecegiz. Sonucta bu reform iki tarafa da yararli. Bir suredir iyi bir cozum oldugunu dusunuyordum ama son ayaklanmalar sirasinda bunun gerceklesmesi hakkinda kesinlikle ikna oldum. Ama transferin Nablus'a (Shehem) olacagi aklimdan hic bir zaman gecmedi. Gecmiste inandigim gibi ve bugun de Suriye ve Irak'a transfer edilmeleri gerektigine inaniyorum."
Filistin'de Yahudi ajansinin basi David Ben Gurion 1938 Haziran'inda sunlari soyluyordu:
"Yahudi Devleti'nde Arap sorusuna benim yaklasimim onlarin Arap ulkelerine transferidir." Ayni yil daha sonra Ben Gurion "zorunlu transfer bizim icin buyuk bos alanlar saglayacak. Zorunlu transfderi destekliyorum. Etik olmayan hic bir sey gormuyorum bunda" diyecekti.
Aralik 1940'da JNF'in agaclandirma bolumu basi Yosef Weitz Herbert Bentwich'in (Ari Shavit'in buyuk buyukbabasi) Tel Gezer'deki malikanesini ziyaretinden sonra gunlugune sunu yazacakti:
"Eger Araplar giderse memleket bizim icin genis ve ferah olacak. Eger Araplar kalirlarsa memleket dar ve fakir olacak. Tek cozum Eretz Israel, en azindan Eretz Israel'in batisi Arapsiz olmasi… Araplari komsu Devletlere transferden baska bir care yok. Hepsini, belki sadece Betlehem, Nazaret ve eski Yerushalayim disinda hepsini transfer etmeliyiz. Hic bir koy, hic bir kabile kalmamali. Transfer Irak, Suriye ve hatta Urdun'e olmali… Baska yol yok.
