TAREF AND NEVELA (INGILIZCE POST)

bs"d

ATTENTION: POLITICAL CORRECTNESS ALLERT.

For liberal American Jews that mostly vote for the Democratic Party there won't be any moral challenges in the coming elections.
If it's between any one of the democratic candidates versus Donald Trump they will and can gladly vote for any one of their candidates.
But for the Torah observant Jews it is a huge moral challenge.
They don't eat "taref" and they also don't eat "nevela".
So unless it's Ted Cruz running against any of the nevelot of the Democratic Party, a Torah observant Jew with dignity shouldn't lean towards the "taref".
In a case like that when it's not a life threatening situation we just don't eat.
No to taref.
And no to nevela.
Shortly: it's easy to be a liberal American Jew. 
But it requires real dignity and strength to stand up against this moral challenge as a Torah Jew.
That's the test coming up.

GÜNÜN SÖZÜ

bs"d

GAME OF THRONES -- TRUMP STİLİNDE

bs"d

EĞER İFADE ÖZGÜRLÜĞÜNDEN YANAYSANIZ

bs"d

Üzgünüm tatlım, Anayasa'nın hiç bir yerinde senin hiç bir zaman gücendirilmemek hakkın olduğu konusunda bir şey yok.

Liberal sol insanlığın vicdanına sahiplendiğinden beri kendisi gibi düşünmeyenlerin sözlerini her zaman "nefret söylemi -- hateful speech" olarak tanımlamaya özen göstermekte.
Aynen sadece kendilerinin "barış tarafı" olduğunu iddia eden grup tarafından diğerlerinin savaş isteyen gözlerini kan bürümüşler olarak tanımlandığı gibi.

Bu konuda daha az bilgi ve fikir sahibi olanları etkilemenin yollarını da döşemişler.
Bu yüzden kafamda İngilizce kurduğum ve daha keskin anlam veren şu kısa paragrafı uzun, Megila gibi yazıların okunmadığını göze alarak altına daha hafif anlam taşıyan Türkçesi ile birlikte paylaşıyorum:

Nefret söylemi ile zarar veren söylem arasında büyük bir fark vardır.

Nefret söylemi ifade özgürlüğü altında korunur.

Zarar veren söylem yargıya gitmelidir.

Hateful speech- nefret konuşması göreceldir. (Normal şartlarda. Taa ki liberal solun yok olduklarını iddia ettikleri gerçekleri yüzlerine vurana kadar. O zaman nefret söylemine girer herşey.)

Ve hepsinden de önemlisi "ifade özgürlüğü" sadece kibar söylemler için değil, kulağa kibar gelmeyen gerçeklerin de ifadesini kapsamakta. Rahatsız edici olması bu hakkın geçerliliğini iptal etmez.

GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ...

bs"d

Bana bunu gönderen dostum M.G.'e teşekkürlerimle.
Politically correct değil onun için herkes kolay kolay hazm edemez.

Bir zamanlar...

Genel Kurmay Başkanı gerçek savaşçı* iken.

Otuz küsür sene evvel. Genel Kurmay Başkanı Raful'du (Rafael Eitan).

Bir terör hücresinin Ramat Ha'Golan'a sızdığı haberi geldi. Hücre imha edildi ve Genel Kurmay Başkanı brifinge geldi. Subaylardan biri ayağa kalkıp iki teröristin ellerini kaldırdıktan sonra imha edildikleri üzerine zirlamaya başlar.

Raful birlik komutanına dönüp sinirli bir şekilde: "Nasıl ellerini kaldırmaya yetecek kadar zaman tanıdınız?"....

*Savaşçı: anlamayacak olanlar için: Savaş isteyen değil, Lohem, Warior anlamında.

BERNIE SANDERS'E NEDEN OY VERMEK LAZIM? -- VERSİON #1

bs"d

Hamas'ın yapamadığı propagandayı Bernie Sanders başarınca.
Hamas bile bu kadar işkembeden atmayı beceremeyince bizim kılçıksız Şanders bir anda kahraman oldu.

Obamaya oy verip Israel'li Yahudilerin şakaklarına kurşun sıkmakla tatmin olmayan "hümanistler" için yeni bir aday doğdu.

Yahudi milleti olarak ne kadar övünsek azdır.

KIZLAR VE GELİNLER

bs"d

GÜNÜN FOTOĞRAFI -- TED CRUZ

bs"d

Cumhuriyetçi Parti'nin Başkan aday adayı Ted Cruz New York'ta pek sevilmiyor.
Bir tartışma sırasında liberal değerleri (varsa öyle bir şey) "New York değerleri" diye adlandırdı ve bu aşağılayıcı bir üslup olarak kabul edilmekte. Şimdi bunu gerek Trump gerekse Hillary ona karşı kullanıyorlar.

CNN'e New York'ta verdiği röportajın arka fonu değil New York değerleri.

ABD YAHUDİLERİ VE ISRAEL BİRBİRLERİNDEN UZAKLAŞIYORLAR -- SUÇLU KİM? (Yalın metin halinde)

bs"d

İlgilenenler için okunması daha rahat bir şekilde.

Makalenin orijinalinin linki en altta. Aşağıdaki kaba tercüme genelde alıntıları kapsıyor. Tümünü orijinalinden okumanızı tavsiye ederim.

ABD YAHUDİLERİ VE ISRAEL BİRBİRLERİNDEN UZAKLAŞIYORLAR -- SUÇLU KİM?

bs"d

Mosaic Magazininde bu hafta Elliott Abrams'ın ABD Yahudileri ve Israel'in birbirlerinden uzaklaşmalarının nedenini işleyen ve yeni yayınlanan iki kitabı işleyen bir makalesi yayınlandı.
Kanımca mutlaka okunması gereken bir makale.
Yazarın vardığı sonuç ana hatları ile şu şekilde:
Israel'i ve Israel'in politikalarını suçlamak işin en kolay yolu. Ama eğer bu durumun gittikçe daha derinleşmesini önlemek istiyorsak Israel'i suçlamak yerine tamir işine evde, yani ABD Yahudileri nezdinde başlamak gerekiyor.
Zamanında ABD Yahudileri'ni birleştirici bir unsur olan Israel bugün onların bölünmelerinin nedenlerinden biri.
İlk aşamalarda aslında Siyonizm veya kulağa daha hoş gelen şekli ile Yahudi milliyetçiliği ABD Yahudileri arasında pek popüler olmadı.
If American Jews and Israel Are Drifting Apart, What's the Reason?
Makaleden bazı alıntılar:

ABD Yahudileri nezdinde Siyonizm uzun zaman şüphe ile karşılandı. Çifte sadakat meselesi rahatsız ediyordu. Ayrıca Siyonizm'in sadece ve/veya öncelikle Yahudiler'in güvenliği ile ilgili olması liberal üniversalizm idealine ters düşüyordu. ABD Yahudileri ve liderleri Siyonizm'e geç yaklaştılar. Özellikle İkinci Dünya Savaşı öncesi ve hatta sonrasına kadar önemli cemaat kurumlarının yönetimini ellerinde bulunduran Alman Yahudileri arasında. Israel Amerikan Yahudiliği içinde 1950 -60'lara kadar marjinal kalmaya devam etti. Ikinci Dünya Savaşı ve Holokost'a rağmen Amerikan Yahudileri şehirlerden banliyölere taşınma rüyaları ile meşguldüler. Öbür rüya, Yahudilerin Israel'e geri dönme rüyaları, hiç bir zaman rüyalarına girmedi.

Yahudilik olarak Reform hareketinin en önemli dayanağı olan "Kehanet Yahudiliği" (daha çok Yahudiliğin içindeki etik ve ahlaki değerleri öne süren ve Halahik sistemi dışlayan sistem), bugün "Tıkun Olam" şeklinde Tora'ya bağlı olmayan ABD Yahudileri'nin dini haline geldi. Dünyayı sosyal adalet ile tamir etmek. Bu ABD Yahudilerinin bir çoğu tarafından Yahudi riy]tuellerini uygulamaktan ve Israel'i desteklemekten daha önemli bir yer tutmakta.

Bir çok şekilde İngiliz, Avustralya ve Kanada Yahudileri sayı olarak çok daha ufak olmalarına rağmen ABD Yahudileri'ne göre çok daha kuvvetliler ve çok daha fazla Siyonistler. Politik olarak ta oylarını daha çok Israel'i destekleyen partilere vermekteler. Avuştarlya'da Israel'e yakınlık gösteren liberal partiyi, İngiltere'de Margaret Teacher gibi liderleri, Kanada'da da Stephen Harper'i desteklediler. ABD'de ise bu yönde bir dinamik görünmemekte. 2012'de Demokrat Parti rejimi ile Israel arasındaki sürtüşmelere rağmen ABD Yahudileri'nin %70'i halen Obama'ya oy verdiler. 2004'te Israel ile olan iyi düzeyde ilişkilere rağmen ABD Yahudileri'nin %76'sı Cumhuriyetçi bir Başkan'ı tekrar sevcmeye karşı oy kullandılar.

Bu oy kullanma alışkanlıklarına istisna Tora'ya bağlı Yahudiler (ortodoks) arasında görülmekte. Ve burada da ABD Yahudileri ile Israel arasında gittikçe büyümekte olan uçurumun ilk açıklamalarına da göz atabilmekteyiz. Aslında ABD Yahudileri kimlerdir?

Tora'ya bağlı Yahudiler Liberal Yahudiler'e göre Israel'e daha duygulu bir bağ sahibidirler. Politik olarak Demokratlar gittikçe daha fazla Israel'i eleştirirlerken, Cumhuriyetçiler gittikçe daha fazla desteklemekteler.

Genç nesil Yahudilerin daha yaşlı nesillere göre Israel'e karşı duruşları daha eleştirici olmasının en büyük nedeni yeni neslin karışık evlilikler sonucu dünyaya gelmiş olmaları. Karışık evliliklerin bu gençlerin üzerinde politik etkileri tartışılamaz. Ebeveyleri karışık evlilik yapmış gençler çok daha liberal oldukları gibi Israel'e de çok daha az bağımlılık hissetmekteler. Hızla büyümekte olan bu grubun Israel-Filistin konusundaki görüşleri diğer Amerikan Yahudilerinden değişik olması bir sürpriz değil.

Son paragraf sürpriz olmamalı. Hebrew Union College'in önemli şahsiyetlerinden ve Reform hareketinin ruhban liderlerinden Lawrence Hoffman'ın yazdığı gibi: "Geçmiş nesillerin faydalanmış olduğu etnik birlikteliğin yok olması... [ve] yüksek düzeydeki karışık evlilik oranımız... gelecek nesil Yahudileri daha da artarak çocukluk anıları Yahudi olmayan, Yahudi arkadaşlar edinmek için açıkça bir nedenleri olmayan, ilgi alanları ve davaları Yahudi olmayan bir nesil olacaklar."

Bu "davaların" arasında Israel de olacak. Neden ilgilensinler ki? Hoffman'ın dikkatimizi çektiği noktalar cevabı şüphesiz vermekteler ve 2013 ABD Yahudileri'ni konu eden geniş Pew araştırması da bunu tasdikliyor. Bu cevabın büyük bir bölümü, belki de en büyük bölümü bugün yüzde 50'den yüksek oranda olan karışık evlilikler. 2000 senesinden beri her 10 Amerikan Yahudisi'nin 6'sı karışık evlilik yapmış. (Tora'ya bağlı -- ortodoks -- Yahudiler arasında karışık evlilik oranı kayda değmeyecek %2.) Dahası karışık evliliklerden doğan çocukların kendileri her 10'da 6'dan, bu oranı her 10'da 8'e yükseltmekteler.

Benzer sonuçlar Yahudi milletine ait olmak yönünden de ortaya çıkmakta. Pew araştırmasına göre Yahudi olmayan biri ile evli olnalardan sadece %20 çocuklarını Yahudi olarak büyütmekte olduklarını söylemekteler. Yahudi milletine kuvvetli bağımlılık hissedip hissetmedikleri sorulduğunda sadece %59 evet derken aynı soruya Yahudi ile evli olanlar da %92 oranında pozitiv cevap verilmekte. Karışık evlilik yapnların ihtiyaç duyan Yahudile'e yönelik özel bir sorumluluk hissetme oranları %49 iken Yahudi ile evli olanlarda bu oran %80.

Tabii karışık evlililer toplumsal dayanışmanın mertebelerini göstermek için tek yol değiller. Din [siç] diğer bir faktör. Kendileri dini olarak Yahudi diye tanımlayanların yarısı Israel'e ilgi onlar için Yahudi olmanın anlamında "başlıca" bir yer tutuyor derlerken, uygulamayanlar arasında bu %23.
Ayrıca yaş ta diğer bir faktör. 65 ve üstündeki Yahudiler 30 ve altındakilere nazaran çok daha yüksek bir oranda Israel ile ilgi kendileri için "önemli" bir unsurdur demekteler.

Yaş faktörünün ortaya koyduğu sonuçlar genç Amerikan Yahudileri'nin kendilerini Israel'den uzaklaştırdıkları sonucuna varılmasına kaynak oldular. Bu sonucu destekleyen veriler mevcut ancak arkasında ne yattığını anlamazsak bu verilerin de bir anlamı kalmıyor. Waxman [makaleye konu olan iki kitaptan birinin yazarı] gençlerin "işgal"den ve "Likud'un sürdüğü politikalardan" gücendiklerini düşünüyor. [Diğer kitabın yazarı] Barnett te aynı sonuçlardan çok farklı yazmıyor. Daha derin bir analiz çok daha geniş bir fenomen ile karşı karşıya olduğumuza işaret ediyor. Israel'in sürdüğü politikalar ile derin bir ilgisizlik bu politikaları eleştirmek veya "ulus devlet" kavramı ile işbirliği yapmak sıkıntısından kurtulmak isteği ile eşit ve hatta daha da önemli bir neden olabilir.

Amerikan Yahudileri arasında etnik dayanışmanın uğradığı erezyon şüphesiz Amerikan toplumunun özellikle açık bir toplum olmasında ve antisemitizmin çok alçak düzeyde hissedilebilmesinde yatmakta. Bu da diğer Diaspora toplumlarına nazaran çok daha hızlı bir asimilasyona neden olmakta. Aynen İrlandalı, İtalyan ve Polonyalı Amerikalılar kendi özelliklerini kaybedip Amerikan Katolikleri haline geldikleri gibi Yahudilik te bir "din" olarak kabullenilmeye başlandı ki, bu da bir çok Amerikan Yahudisi'nin aktiv olarak uygulamadıkları bir müessese.

Gerçekten de gördüğümüz gibi Amerikan Yahudileri'nin büyük bir çoğunluğu sadece dini uygulamamakla kalmayıp çoğunlukla Yahudi olmayanlarla evleniyorlar ve onların çocukları da daha da büyük rakkamlar ile. Her dernek yetkilisinin veya bağış toplayıcının çok iyi bildikleri gibi bu durum da toplumsal bağlara, diğer Yahudilerin, Israel'de yaşayan Yahudiler de dahil olmak üzere, kaderlerine olan ilgi ve kaygılara çok büyük bir şekilde etki etmekte.

Peki ne yapmak lazım?

Ne yapılabilir? Amerikan Yahudi toplumunun içinde olduğu büyük demografik değişimi değiştirmek, mesela evlilikleri içe dönük [Yahudiler arşında] şekle getirmek gibi, olabilecek bir şey gibi durmuyor. Yahudi Devleti bakımından Israel ve Amerikalı destekçileri, Israel'e olan destekleri daha geçerli olan Tora Yahudileri'ne mi daha ağır bir şekilde yaslanmalılar? Veya dışa dönerek Evanjelik Hristiyanlar ile mi daha yakın ilişkilere girmeli? Büyümekte olan Latin veya Asya kökenli alt toplumlara mı erişmeye çalışılmalı? Veya Hasbara pogramlarını kuvvetlendirip genel Amerikan toplumuna mı daha kuvvetle seslenilmeli?

Bu önerilerin herbirisinin değeri ve limitleri var. Ancak ilk yapılması gereken problemin burada, Amerika'da olduğunu anlamakta yatıyor. Amerikan Yahudi toplumu değişime uğradığı için Israel'den geçmiş nesillere göre daha uzak, gittikçe daha hızlı bir şekilde zayıflıyor, buradaki veya ABD dışındaki Yahudiler ile dayanışma hissi ve bu hissi ifade etme isteği ve kabiliyeti çok daha zayıf.

Israel'in ve bizim selametimiz için Israel hükümetinin ve Yahudi Ajansının gelecek nesiller boyunca toplumu ne şekilde kuvvetlendirip, ne şekilde yardımcı olabileceklerini düşünmeleri doğru bir şey. Doğru olmayan ve red edilmesi gereken bu çabaların politize edilmesi ve Israel hükümetine karşı bir silah olarak kullanılmaya çalışılması. Organize Yahudi toplumunun hiç bir bölümü ile ilişkisi olmayan, bir Sinagog'a üye olmayan, (Pew araştırmasının deyimi ile) kendini "dinsiz" bir Yahudi diye tanımlayan, Israel'i hiç ziyaret etmemiş olan, Yahudiliğe geçmemiş biri ile evlenen ve çocuklarını Yahudi olarak büyütmeyen, kendi ebeveynleri veya dedelerine göre Israel'e çok daha az bağımlılık hissetmesinin nedeninin "İŞGAL" öldüğuna gerçekten inanmalı mıyız? Veya bu kişinin eğer Meret'z veya İşçi Partisi'nin seçimleri kazanması ile Israel'i kuvvetli bir şekilde destekleyeceğine ve ziyaret edeceğine mi inanmalıyız?

Israel'i ve Israel'in politikalarını savunmak Amerikan Yahudileri tarafından zevkle ve bağımlılıkla yapılabilecek bir görev olabilir. Aynı şekilde Israel'i bir yandan savunurken bazı politikalarını ve gerçeklerini (yerleşim politikalarını veya ortodox olmayan diğer Yahudi hareketlerin gördükleri yaklaşımı) değiştirmek veya ilimlandırmak için çalışılabilir. Konservatıv veya Reform hareketlerinin şu anda Israel'de yapmaya çalıştıkları şekilde, ki hiç biri Israel'de tabii kaldıkları ayrımcı yaklaşımlara rağmen Israel'den kopmadılar veya bezmediler. Ancak genellikle Amerikan Yahudileri Yahudi Devleti'ni savunma konusunu nankör Israellilerin sırtlarına yükledikleri ve inatla kaldırmayı red ettikleri bir yük olarak görmekteler.

Israel'li ve Amerikalı yetkililerin ve geçmiş yetkilierinin yanında büyük çoğunluğu Yahudi olan yardımseverler, politik analistler ve gazetecilerin katılımı ile yapılan Brookings Enstitüsünün Saban Forumu'nun senelik toplantısında böyle bir Yahudi ile karşılaştım. Kendi panellerimden birinde dinleyiciler arasından bir katılımcı kendi kızının Üniversite Kampüsün'de karşılaştığı durum hakkında konuşmak üzere söz aldı. Kampüslerde o kadar çok Israel karşıtlığı ve eleştirisi var ki diye yakınıyordu. "Eleştirenler sert ve akıllılar, savunmak zorunda kalanlar için çok zor bir durum var." "Israel kesinlikle bu durumdan haberdar olmalı ve genç Amerikan Yahudileri'nin üzerine yüklediği bu acı deneyimi getiren politikalarını değiştirmeli" diye bize tavsiyede de bulundu.

Waxman'ın Israel liderlerine onları sonuçta Israel'in şu anda bulunduğu yönü değiştirecek kararlar almaya yönlendirecek baskı yapılmalı şeklindeki tavsiyesinin bir yankılanmasıydı bu. Bizim mutsuz ebeveynimiz Üniversite yöneticilerinin ve profesörlerinin böylesine düşman bir ortamın yaratılmasına neden izin verdiklerini sorgulamak için hiç duraksamadı? Kendi kızına doğru bir akademiyi seçmesinde yardımcı olma sorumluğunda başarısız olduğunu veya kendi çocuğuna ve etrafındaki arkadaşlarına gittikçe daha da çoğalan bu iklime hazırlayan temeli vermekte başarısız olduğunu ve anti Israel seslerin neden bu kadar kuvvetli olduklarını araştırmadığını hiç düşünmeye vakit ayırmamaktaydı. Ve bu ebeveyn, kelimenin tam anlamı ile hayati tehlike altındaki Israelileri korumak için sürdürülen politikaları eleştirmenin, politik veya sosyal zorluklar ile karşı karşıya kalan Amerikan Yahudi öğrencilerinin durumu ile karşılaştırmasındaki uygunsuzluğu da düşünmemekteydi.

Belki Israel ve Amerikan toplumları daha da bir birlerinden uzaklaşacaklar ve eleştiri seviyesi yükselecek. Ama bu gidişatı azaltmak için her şekilde bazı şeylerin yapılması gerekiyor. Ancak ilgilendiğimiz bu durum Israellileri veya politikalarını suçlayarak çözülmeyecek. 

Problemler evde başlıyorlar, çözümleri de burada.

If American Jews and Israel Are Drifting Apart, What's the Reason?

ABD YAHUDİLERİ VE ISRAEL BİRBİRLERİNDEN UZAKLAŞIYORLAR -- SUÇLU KİM? #3

bs"d

Bölüm 3 (Bölüm 1 ve 2 icin)

ABD Yahudileri ile Israel arasındaki mesafenin artmasını işleyen makalenin üçüncü ve son bölümü:

Ne yapılabilir? Amerikan Yahudi toplumunun içinde olduğu büyük demografik değişimi değiştirmek, mesela evlilikleri içe dönük [Yahudiler arşında] şekle getirmek gibi, olabilecek bir şey gibi durmuyor. Yahudi Devleti bakımından Israel ve Amerikalı destekçileri, Israel'e olan destekleri daha geçerli olan Tora Yahudileri'ne mi daha ağır bir şekilde yaslanmalılar? Veya dışa dönerek Evanjelik Hristiyanlar ile mi daha yakın ilişkilere girmeli? Büyümekte olan Latin veya Asya kökenli alt toplumlara mı erişmeye çalışılmalı? Veya Hasbara pogramlarını kuvvetlendirip genel Amerikan toplumuna mı daha kuvvetle seslenilmeli?

Bu önerilerin herbirisinin değeri ve limitleri var. Ancak ilk yapılması gereken problemin burada, Amerika'da olduğunu anlamakta yatıyor. Amerikan Yahudi toplumu değişime uğradığı için Israel'den geçmiş nesillere göre daha uzak, gittikçe daha hızlı bir şekilde zayıflıyor, buradaki veya ABD dışındaki Yahudiler ile dayanışma hissi ve bu hissi ifade etme isteği ve kabiliyeti çok daha zayıf.

Israel'in ve bizim selametimiz için Israel hükümetinin ve Yahudi Ajansının gelecek nesiller boyunca toplumu ne şekilde kuvvetlendirip, ne şekilde yardımcı olabileceklerini düşünmeleri doğru bir şey. Doğru olmayan ve red edilmesi gereken bu çabaların politize edilmesi ve Israel hükümetine karşı bir silah olarak kullanılmaya çalışılması. Organize Yahudi toplumunun hiç bir bölümü ile ilişkisi olmayan, bir Sinagog'a üye olmayan, (Pew araştırmasının deyimi ile) kendini "dinsiz" bir Yahudi diye tanımlayan, Israel'i hiç ziyaret etmemiş olan, Yahudiliğe geçmemiş biri ile evlenen ve çocuklarını Yahudi olarak büyütmeyen, kendi ebeveynleri veya dedelerine göre Israel'e çok daha az bağımlılık hissetmesinin nedeninin "İŞGAL" öldüğuna gerçekten inanmalı mıyız? Veya bu kişinin eğer Meret'z veya İşçi Partisi'nin seçimleri kazanması ile Israel'i kuvvetli bir şekilde destekleyeceğine ve ziyaret edeceğine mi inanmalıyız?

Israel'i ve Israel'in politikalarını savunmak Amerikan Yahudileri tarafından zevkle ve bağımlılıkla yapılabilecek bir görev olabilir. Aynı şekilde Israel'i bir yandan savunurken bazı politikalarını ve  gerçeklerini (yerleşim politikalarını veya ortodox olmayan diğer Yahudi hareketlerin gördükleri yaklaşımı)  değiştirmek veya ilimlandırmak için çalışılabilir. Konservatıv veya Reform hareketlerinin şu anda Israel'de yapmaya çalıştıkları şekilde, ki hiç biri Israel'de tabii kaldıkları ayrımcı yaklaşımlara rağmen Israel'den kopmadılar veya bezmediler. Ancak genellikle Amerikan Yahudileri Yahudi Devleti'ni savunma konusunu nankör Israellilerin sırtlarına yükledikleri ve inatla kaldırmayı red ettikleri bir yük olarak görmekteler.

Israel'li ve Amerikalı yetkililerin ve geçmiş yetkilierinin yanında  büyük çoğunluğu Yahudi olan yardımseverler, politik analistler ve gazetecilerin katılımı ile yapılan Brookings Enstitüsünün Saban Forumu'nun senelik toplantısında böyle bir Yahudi ile karşılaştım. Kendi panellerimden birinde dinleyiciler arasından bir katılımcı kendi kızının Üniversite Kampüsün'de karşılaştığı durum hakkında konuşmak üzere söz aldı. Kampüslerde o kadar çok Israel karşıtlığı ve eleştirisi var ki diye yakınıyordu. "Eleştirenler sert ve akıllılar, savunmak zorunda kalanlar için çok zor bir durum var." "Israel kesinlikle  bu durumdan haberdar olmalı ve genç Amerikan Yahudileri'nin üzerine yüklediği bu acı deneyimi getiren politikalarını değiştirmeli" diye bize tavsiyede de bulundu.

Waxman'ın Israel liderlerine onları sonuçta Israel'in şu anda bulunduğu yönü değiştirecek kararlar almaya yönlendirecek baskı yapılmalı şeklindeki tavsiyesinin bir yankılanmasıydı bu. Bizim mutsuz ebeveynimiz Üniversite yöneticilerinin ve profesörlerinin böylesine düşman bir ortamın yaratılmasına neden izin verdiklerini sorgulamak için hiç duraksamadı? Kendi kızına doğru bir akademiyi seçmesinde yardımcı olma sorumluğunda başarısız olduğunu veya kendi çocuğuna ve etrafındaki arkadaşlarına gittikçe daha da çoğalan bu iklime hazırlayan temeli vermekte başarısız olduğunu ve anti Israel seslerin neden bu kadar kuvvetli olduklarını araştırmadığını hiç düşünmeye vakit ayırmamaktaydı. Ve bu ebeveyn, kelimenin tam anlamı ile hayati tehlike altındaki Israelileri korumak için sürdürülen politikaları eleştirmenin, politik veya sosyal zorluklar ile karşı karşıya kalan Amerikan Yahudi öğrencilerinin durumu ile karşılaştırmasındaki uygunsuzluğu da düşünmemekteydi.

Belki Israel ve Amerikan toplumları daha da bir birlerinden uzaklaşacaklar ve eleştiri seviyesi yükselecek. Ama bu gidişatı azaltmak için her şekilde bazı şeylerin yapılması gerekiyor. Ancak ilgilendiğimiz bu durum Israellileri veya politikalarını suçlayarak çözülmeyecek. Problemler evde başlıyorlar, çözümleri de burada.

ABD YAHUDİLERİ VE ISRAEL BİRBİRLERİNDEN UZAKLAŞIYORLAR -- SUÇLU KİM? #2

bs"d

Bölüm 2 (Bölüm 1 icin)

Dün ilk bölümünü astığım ABD Yahudileri ile Israel arasındaki mesafenin artmasını işleyen makalenin ikinci bölümüne kaldığım noktadan devam ediyorum:

[Alıntısını dün ilettiğim son paragraf] sürpriz olmamalı. Hebrew Union College'in önemli şahsiyetlerinden ve Reform hareketinin ruhban liderlerinden Lawrence Hoffman'ın yazdığı gibi: "Geçmiş nesillerin faydalanmış olduğu etnik birlikteliğin yok olması... [ve] yüksek düzeydeki karışık evlilik oranımız... gelecek nesil Yahudileri daha da artarak çocukluk anıları Yahudi olmayan, Yahudi arkadaşlar edinmek için açıkça bir nedenleri olmayan, ilgi alanları ve davaları Yahudi olmayan bir nesil olacaklar."

Bu "davaların" arasında Israel de olacak. Neden ilgilensinler ki? Hoffman'ın dikkatimizi çektiği noktalar cevabı şüphesiz vermekteler ve 2013 ABD Yahudileri'ni konu eden geniş Pew araştırması da  bunu tasdikliyor. Bu cevabın büyük bir bölümü, belki de en büyük bölümü bugün yüzde 50'den yüksek oranda olan karışık evlilikler. 2000 senesinden beri her 10 Amerikan Yahudisi'nin 6'sı karışık evlilik yapmış. (Tora'ya bağlı -- ortodoks -- Yahudiler arasında karışık evlilik oranı kayda değmeyecek %2.) Dahası karışık evliliklerden doğan çocukların kendileri her 10'da 6'dan, bu oranı her 10'da 8'e yükseltmekteler.

Benzer sonuçlar Yahudi milletine ait olmak yönünden de ortaya çıkmakta. Pew araştırmasına göre Yahudi olmayan biri ile evli olnalardan sadece %20 çocuklarını Yahudi olarak büyütmekte olduklarını söylemekteler. Yahudi milletine kuvvetli bağımlılık hissedip hissetmedikleri sorulduğunda  sadece %59 evet derken aynı soruya Yahudi ile evli olanlar da %92 oranında pozitiv cevap verilmekte. Karışık evlilik yapnların ihtiyaç duyan Yahudile'e yönelik özel bir sorumluluk hissetme oranları %49 iken Yahudi ile evli olanlarda bu oran %80.

Tabii karışık evlililer toplumsal dayanışmanın mertebelerini göstermek için tek yol değiller. Din [siç] diğer bir faktör. Kendileri dini olarak Yahudi diye tanımlayanların yarısı Israel'e ilgi onlar için Yahudi olmanın anlamında "başlıca" bir yer tutuyor derlerken, uygulamayanlar arasında bu %23.

Ayrıca yaş ta diğer bir faktör. 65 ve üstündeki Yahudiler 30 ve altındakilere nazaran çok daha yüksek bir oranda Israel ile ilgi kendileri için "önemli" bir unsurdur demekteler.

Yaş faktörünün ortaya koyduğu sonuçlar genç Amerikan Yahudileri'nin kendilerini Israel'den uzaklaştırdıkları sonucuna varılmasına kaynak oldular. Bu sonucu destekleyen veriler mevcut ancak arkasında ne yattığını anlamazsak bu verilerin de bir anlamı kalmıyor. Waxman [makaleye konu olan iki kitaptan birinin yazarı] gençlerin "işgal"den ve "Likud'un sürdüğü politikalardan" gücendiklerini düşünüyor. [Diğer kitabın yazarı] Barnett te aynı sonuçlardan çok farklı yazmıyor. Daha derin bir analiz çok daha geniş bir fenomen ile karşı karşıya olduğumuza işaret ediyor. Israel'in sürdüğü politikalar ile derin bir ilgisizlik bu politikaları eleştirmek veya "ulus devlet" kavramı ile işbirliği yapmak sıkıntısından kurtulmak isteği ile eşit ve hatta daha da önemli bir neden olabilir.

Amerikan Yahudileri arasında etnik dayanışmanın uğradığı erezyon şüphesiz Amerikan toplumunun özellikle açık bir toplum olmasında ve antisemitizmin çok alçak düzeyde hissedilebilmesinde yatmakta. Bu da diğer Diaspora toplumlarına nazaran çok daha hızlı bir asimilasyona neden olmakta. Aynen İrlandalı, İtalyan ve Polonyalı Amerikalılar kendi özelliklerini kaybedip Amerikan Katolikleri haline geldikleri gibi Yahudilik te bir "din" olarak kabullenilmeye başlandı ki, bu da bir çok Amerikan Yahudisi'nin aktiv olarak uygulamadıkları bir müessese.

Gerçekten de gördüğümüz gibi Amerikan Yahudileri'nin büyük bir çoğunluğu sadece dini uygulamamakla kalmayıp çoğunlukla Yahudi olmayanlarla evleniyorlar ve onların çocukları da daha da büyük rakkamlar ile. Her dernek yetkilisinin veya bağış toplayıcının çok iyi bildikleri gibi bu durum da toplumsal bağlara, diğer Yahudilerin, Israel'de yaşayan Yahudiler de dahil olmak üzere, kaderlerine olan ilgi ve kaygılara çok büyük bir şekilde etki etmekte.

Peki ne yapmak lazım?

Üçüncü bölümde makale yazarının vardığı sonuçları ve önerilerini ileteceğim. (bli neder)

O ADAY SÖYLESEYDİ

bs"d

Bernie Stalin Sanders'in İsrael hakkında söylediklerini Donald Benito Trump söyleseydi çok bilmiş, zır aydın liberal Yahudiler tarafından yağlı ip ile Times Square'in ortasında darağacında sallanıyor olurdu.

Ama iki yüzlüler sessiz.

Tipik ........ (Doldurun)

ABD YAHUDİLERİ VE ISRAEL BİRBİRLERİNDEN UZAKLAŞIYORLAR -- SUÇLU KİM?

bs"d

Bölüm 1

Mosaic Magazininde bu hafta Elliott Abrams'ın ABD Yahudileri ve Israel'in birbirlerinden uzaklaşmalarının nedenini işleyen ve yeni yayınlanan iki kitabı işleyen bir makalesi yayınlandı.
Kanımca mutlaka okunması gereken bir makale.
Yazarın vardığı sonuç ana hatları ile şu şekilde:
Israel'i ve Israel'in politikalarını suçlamak işin en kolay yolu. Ama eğer bu durumun gittikçe daha derinleşmesini önlemek istiyorsak Israel'i suçlamak yerine tamir işine evde, yani ABD Yahudileri nezdinde başlamak gerekiyor.
Zamanında ABD Yahudileri'ni birleştirici bir unsur olan Israel bugün onların bölünmelerinin nedenlerinden biri.
İlk aşamalarda aslında Siyonizm veya kulağa daha hoş gelen şekli ile Yahudi milliyetçiliği ABD Yahudileri arasında pek popüler olmadı.

If American Jews and Israel Are Drifting Apart, What's the Reason?

Makaleden bazı alıntılar:

ABD Yahudileri nezdinde Siyonizm uzun zaman şüphe ile karşılandı. Çifte sadakat meselesi rahatsız ediyordu. Ayrıca Siyonizm'in sadece ve/veya öncelikle Yahudiler'in güvenliği ile ilgili olması liberal üniversalizm idealine ters düşüyordu. ABD Yahudileri ve liderleri Siyonizm'e geç yaklaştılar. Özellikle İkinci Dünya Savaşı öncesi ve hatta sonrasına kadar önemli cemaat kurumlarının yönetimini ellerinde bulunduran Alman Yahudileri arasında. Israel Amerikan Yahudiliği içinde 1950 -60'lara kadar marjinal kalmaya devam etti. Ikinci Dünya Savaşı ve Holokost'a rağmen Amerikan Yahudileri şehirlerden banliyölere taşınma rüyaları ile meşguldüler. Öbür rüya, Yahudilerin Israel'e geri dönme rüyaları, hiç bir zaman rüyalarına girmedi.

Yahudilik olarak Reform hareketinin en önemli dayanağı olan "Kehanet Yahudiliği" (daha çok Yahudiliğin içindeki etik ve ahlaki değerleri öne süren ve Halahik sistemi dışlayan sistem), bugün "Tıkun Olam" şeklinde Tora'ya bağlı olmayan ABD Yahudileri'nin dini haline geldi. Dünyayı sosyal adalet ile tamir etmek. Bu ABD Yahudilerinin bir çoğu tarafından Yahudi riy]tuellerini uygulamaktan ve Israel'i desteklemekten daha önemli bir yer tutmakta.

Bir çok şekilde İngiliz, Avustralya ve Kanada Yahudileri sayı olarak çok daha ufak olmalarına rağmen ABD Yahudileri'ne göre çok daha kuvvetliler ve çok daha fazla Siyonistler. Politik olarak ta oylarını daha çok Israel'i destekleyen partilere vermekteler. Avuştarlya'da Israel'e yakınlık gösteren liberal partiyi, İngiltere'de Margaret Teacher gibi liderleri, Kanada'da da Stephen Harper'i desteklediler. ABD'de ise bu yönde bir dinamik görünmemekte. 2012'de Demokrat Parti rejimi ile Israel arasındaki sürtüşmelere rağmen ABD Yahudileri'nin %70'i halen Obama'ya oy verdiler. 2004'te Israel ile olan iyi düzeyde ilişkilere rağmen ABD Yahudileri'nin %76'sı Cumhuriyetçi bir Başkan'ı tekrar sevcmeye karşı oy kullandılar.

Bu oy kullanma alışkanlıklarına istisna Tora'ya bağlı Yahudiler (ortodoks) arasında görülmekte. Ve burada da ABD Yahudileri ile Israel arasında gittikçe büyümekte olan uçurumun ilk açıklamalarına da göz atabilmekteyiz. Aslında ABD Yahudileri kimlerdir?

Tora'ya bağlı Yahudiler Liberal Yahudiler'e göre Israel'e daha duygulu bir bağ sahibidirler. Politik olarak Demokratlar gittikçe daha fazla Israel'i eleştirirlerken, Cumhuriyetçiler gittikçe daha fazla desteklemekteler.

Genç nesil Yahudilerin daha yaşlı nesillere göre Israel'e karşı duruşları daha eleştirici olmasının en büyük nedeni yeni neslin karışık evlilikler sonucu dünyaya gelmiş olmaları. Karışık evliliklerin bu gençlerin üzerinde politik etkileri tartışılamaz. Ebeveyleri karışık evlilik yapmış gençler çok daha liberal oldukları gibi Israel'e de çok daha az bağımlılık hissetmekteler. Hızla büyümekte olan bu grubun Israel-Filistin konusundaki görüşleri diğer Amerikan Yahudilerinden değişik olması bir sürpriz değil.

Devam edecek (bli neder).

SANDERS VE İSRAEL

bs"d

BERNIE SANDERS VE OMLET TARİFİ

bs"d

Bernie Sanders'in Daily News'a verdiği röportajda kesin olarak bilmediği bir rakkamı "10,000" (yazıyla on bin) diye işkembeden atmasının ana sebebi omlet yapmak için gereken kuralı sadık bir sosyalist - komünist olarak bilinç altına gayet güzel yerleştirmiş olmasıdır.

Hamas bile bu rakamı 1462 olarak yayınlamış.
Times of Israel'den daha güvenilir bir kaynak olan Hamas'a bile güvensek Bernie'nin işkembeden salladığı rakkama çok uzağız.
Neden böylesine bir rakkam geldi Bernie'nin ağzına?

İki ana neden yatıyor bunun arkasında:

1- Bernie için Israel'in kendini savunmasını desteklemek sadece ve sadece dudaklarından çıkan ama kalbi ve beyni ile hiç uyuşmayan bir durum.

2- Sadık bir komünist olarak omlet yapmak için  bir kaç yumurta rakkamının önemli olmadığını benimsemiş biri için 3-5 ile 10 bin arasında hiç bir fark yoktur. Bakmayın bu kendilerini "hümanist" diye gösteren ahçılara. Onlar için omlet ne kadar büyükse o kadar daha lezzetlidir.

David Horowitz bugünkü makalesinde konuya şu şekilde giriyor:

Hayatım beni en secüler dünyadan en koyu, zır Yahudiler'in dünyasına, en azılı zır Siyonistlerin arasına ve daha sonra görevim gereği özellikle ABD'de her türlü kanada dahil insan ile (Yahudi ve olmayan) irtibata getirdi.
Hepsini dinledim, ve ilk okul mezunu olmama rağmen hepsini çok iyi analiz edebiliyorum. 

Özellikle de gittikçe Israel'den kopan (bu konuda çok iyi bir makaleyi daha sonra paylaşacağım) ABD liberal Yahudileri'ni ve geçen hafta duvarlarına swastikalar boyanan bir üniversiteden 2 ay sonra mezun olacak olan kızımın etrafındakileri gördükçe kendileri hakkındaki analizimin genel Yahudi geleceği için ne kadar korkutucu olduğunu görüyorum.

Dün bu bloga bir fıkra astım.
Bazı şeyleri çok kafa yormadan görmek en doğrusu ve en sağlıklısı.

Aynı fıkrayı tekrar asıyorum çünkü tamamı ile bize bizi anlatıyor:
(Arkadaşımız D.N.'nun Facebook sayfasından ödünç aldım onun için çabuk okuyun, geri vermem lazım)

Karı koca birlikte tatile çıkarlar. Gittikleri yerde kamp kurarlar. Tatillerinin ikinci gününün akşamı güzel bir yemek yiyip uykuya dalarlar.

Birkaç saat sonra kadın uyanır ve kocasını da uyandırır. Adam uyku sersemidir; Güzel bir rüyadan uyandırıldığı için de biraz kızgındır:

''Ne oldu? Ne istiyorsun?'' diye sorar.

''Yukarıya bak ve bana ne gördüğünü söyle.''

Adam gökyüzüne bakar ve yanıtlar:

-Bunun için mi uyandırdın beni? Baktım işte. Bir sürü yıldız görüyorum ışıl ışıl parlayan milyonlarca yıldız.

Karısı tekrar sorar. Peki ,bu sana neyi gösteriyor?

Artık iyice uykusu kaçan adam biraz düşünür ve yanıtlar:

-Teolojik olarak Allah'ın kudretini ve kendi acizliğimi görüyorum. Felsefi olarak, evrenin sonsuzluğunu ve onun karşısındaki önemsizliğimizi görüyorum. Astronomik olarak galaksilerin , yıldızların , gezegenlerin varlığını görüyorum. Yıldızların komuna bakarak saatin 3 olduğunu görüyorum. Meteorolojik olarak da bugün havanın çok güzel olacağını görüyorum.

Niye sordun bunu bana? Sana neyi gösteriyor?

-Necati , çadırımızı çalmışlar! -----------------

Insan cok bilince; burnunun ucundakini goremiyor demek ki.

BAKIN VE ANLAYIN

bs"d

Ferguson şehrindeki Zencilerin ayaklanması ile ortaya çıkan "black lives matter" adlı ırkçı örgütün kurucularından birinin daha sonra sildiği tweet'i size Bernie Sanders kepazesinin kim olduğunu açıklamaya yardımcı olabilir.

Bu ırkçıların büyük bir çoğunluğu onun arkasına dizilen radikaller.

MUHTEŞEM

bs"d

İki gözü de kör olan Avraham Gion geçenlerde kaybettiğimiz eski Mossad Başkan'ı Meir Dagan'ın (z"l) bağışladığı gözleri ile tekrar görmeye başladı.

EN KORKUTUCU 9 KELİME

bs"d

En korkutucu 9 kelime:

"Ben devlettenim. Ve burada sana yardım etmek için bulunmaktayım." 

Ronald Reagan

İşte kafa bu.

Oy kölelerinin anlayamayacakları gerçek.

BİR FIKRA BİR KİTABA BEDELDİR DERLERSE.

bs"d

Politically correct herşeyi herkesten iyi bilen zır liberalleri bayan D.N.'nun Facebook'a astığı anlamlı fıkra çok güzel anlatıyor:

(Son satırdaki yorum cuk diye oturmuş)

Karıkoca birlikte tatile çıkarlar. Gittikleri yerde kamp kurarlar. Tatillerinin ikinci gününün akşamı güzel bir yemek yiyip uykuya dalarlar.

Birkaç saat sonra kadın uyanır ve kocasını da uyandırır. Adam uyku sersemidir; Güzel bir rüyadan uyandırıldığı için de biraz kızgındır:

''Ne oldu? Ne istiyorsun?'' diye sorar.

''Yukarıya bak ve bana ne gördüğünü söyle.''

Adam gökyüzüne bakar ve yanıtlar:

-Bunun için mi uyandırdın beni? Baktım işte. Bir sürü yıldız görüyorum ışıl ışıl parlayan milyonlarca yıldız.

Karısı tekrar sorar. Peki ,bu sana neyi gösteriyor?

Artık iyice uykusu kaçan adam biraz düşünür ve yanıtlar:

-Teolojik olarak Allah'ın kudretini ve kendi acizliğimi görüyorum. Felsefi olarak, evrenin sonsuzluğunu ve onun karşısındaki önemsizliğimizi görüyorum. Astronomik olarak galaksilerin , yıldızların , gezegenlerin varlığını görüyorum. Yıldızların komuna bakarak saatin 3 olduğunu görüyorum. Meteorolojik olarak da bugün havanın çok güzel olacağını görüyorum.

Niye sordun bunu bana? Sana neyi gösteriyor?

-Necati , çadırımızı çalmışlar! -----------------Insan cok bilince; burnunun ucundakini goremiyo demek ki.

ANTİ-SİYONİZM ANTİ-SEMİTİZMDİR -- RABBİ SACKS

bs"d

Rabbi Jonathan Sacks'tan

Anti-siyonizm yeni anti-semitizmdir...

Makaleden alıntı:

Tarih boyunca toplumlar antisemitizmi haklı göstermek için o günün kültürünün kabul ettiği en yüksek otorite kaynağına müracaat ettiler. Ortaçağlarda bu dindi. Aydınlanma sonrası Avrupa'sında bilimdi. BUGÜN bu kaynak insan hakları.
İşte bu yüzden Israel, Ortadoğu'nun özgür basın ve bağımsız yargı sistemi sahibi TEK işleyen demokrasisi, insan haklarına karşı 5 suç ile suçlanmakta: ırkçılık, apartheid, insanlığa karşı işlenen suçlar, etnik temizleme ve soykırım girişimi. Bugünün kan iftirası budur.

Makalenin tümü için:

ANTI-ZIONISM IS THE NEW ANTI-SEMITISM, SAYS BRITAIN'S EX-CHIEF RABBI

ROBERT WISTRICH'TEN DEVAM

bs"d

Robert Wistrich'in "a lethal obsession" başlıklı kitabındaki tespitlerinden alıntılara devam.
Halen kitabın önsözünü okumaktayım.

Aydınlanma döneminden beri secüler solcu Yahudiler genelde bir ortaçağ getosu kalıntısı olarak gördükleri Yahudiliklerinden silkinmelerine olanak sağlayacak üniversalist bir bütünleşme şekli aradılar. Yahudileri ya Batı Tarihi sürecinde marjinal bir ada olarak aşağıladılar ya da Siyonizm'e Batı Emperyalizmi'nin çirkin bir dalı olarak yaklaştılar.Özellikle liberal Reform Yahudileri'nin tercih ettikleri diğer bir metod da Yahudilik içindeki  kehanet geleneğini Yahudi milliyetçiliğine ve Yahudi bir Devlet'in var olmasına aykırı olarak göstermeye çalışmak oldu. Israel'in kurulmasından sonra ve özellikle son senelerde bu itiraz Batı basını tarafından abartılı bir şekilde kullanıldı.

[bu tip yaklaşımlar] Israel'in kana susamış, ırkçı ve Filistinlilerden çalınmış toprakları işgal eden bir devlet olarak klişelenmesini alevlendirdi. Aşırı sol nezdinde bu klişe Yahudi tarihi bağlamında Siyonizm'in Holokost'u kullanmak ve Nazizmin suç ortaklığı ile suçlanmasına neden oldu.

OLAYLA DAHA EVVEL İLGİLENMİŞ OLANLARA

bs"d

EİCHMANN VE SİYONİZM

bs"d

Kendisi de anti-siyonist olan Hannah Arendt'in Eichmann davasını takip ettikten sonra yazdığı "Eichmann in Jerusalem -- a report on Banality of Evil" adlı kitabından:






Rahatsız edici.

Yukardaki satırlarda yazılanların gerçek birer fact olup olmadığını doğrusu bilmiyorum, bu iddianın çürütülüp çürütülmediği hakkında da bir bilgiye rastlamadım.
Eichmann'ın ne olduğunu aşağı yukarı biliyoruz.

Ama kitabı okudukça Hannah Ardent'in de ne olduğunu anlamak mümkün.
Aslında bugünkü sol anti-siyonizmi ve asimilasyonist liberal Yahudiler ile karşılaştırılınca Hannah Ardent çok daha ideolojik bir saflığa sahip olarak ortaya çıkıyor.

ASIL DEMOKRAT PARTİ

bs"d

KLU KLUX KLAN'ın partisi Demokrat Parti ABD liberallerini temsil eder.
İnsanları bağımlı fakirler haline getirip oy koleleri yaratarak iktidarı ellerinde tutmaya çalışan ve ABD Yahudileri'nin de büyük bir kısmının desteklediği Demokrat Parti nedir?

Yakında piyasaya çıkacak filmin fragmanı:

Hillary's America