Son "ozur" konusunun isiginda Jabotinsky'nin 102 sene evvel ozur dilemek konusunda yazdiklarini tekrar okumak lazim.
Jabotinsky'nin bunlari yazdigi 1911 senesinde henuz Israel Devleti'nin olmadigini goz onune alip, yazisindaki "biz" ile Yahudi ulusunu kast ettigini unutmayalim.
Yazinin asli Rusca ve Ingilizce'ye tercume eden Boris Shusteff.
*************************************************************************************************************
Onlara bahaneler yaratmak icin biz kimiz, bizi sorgulamak icin onlar kim ki? Sonuclari bastan bilinen butun bir milleti yargilayan bu durusmanin amaci nedir? Bizi suclayan bu capulculara her zaman buyuk bir sevkle cevap vermemiz bize buyuk zararlar verdi ve cok daha fazlasini da verecek... Bunun sonucunda yaratilan durum iyi taninan bir soylemi trajik bir sekilde teyit etmekte : Qui s'excuse s'accuse." --"suclanandan kim ozur diler" DUZELTME '' ozur dileyen kendini suclamis olur" . Komsularimizi her yolsuzluk yapan Yahudi icin tum bir milleti -- kendileri yamuk bir ayakkabi bile icat etmekten mahrum olduklari zaman, kanunlar yaratmakta olan bir milleti-- sorumlu tutmaya biz alistirdik. Bize yapilan suclama icimizde oylesine bir kargasa yaratiyor ki, bizler hakkinda "neden her seyden bu kadar korkuyorlar?" diye dusunmelerine neden oluyoruz. "Acikca demek ki vicdanlari rahat degil!" Aynen, her an alarmda olmamizdan, diger insanlar arasinda bizim hakkimizda "hirsiz bir kabile" diye bir gorunum gelismekte. Her an ceplerimizi bosaltip, uzerimizin aranmasina izin vermemizin, "bakin biz ne kadar beyefendiyiz, saklayacak hic bir seyimiz yok" diyerek hazir olmamizin digerlerini kendi asaletimiz hakkinda ikna edecegini dusunuyoruz. Bu cok buyuk bir hata. Gercek beyefendi digerlerine hic bir zaman, hic bir neden ile evlerinin, ceplerinin ve ruhunun aranmasina izin vermeyendir. Sadece her an gozetim altinda olan butun bu aramalara hazirdir.... Her suclama sonucu, sorumluluk alip kabullenmek ve her suclama icin ozurler yaratmamiz ile ortaya cikan bu manyak reaksiyonumuz bu kacinilmaz sonucu yaratmakta. Bu sistemin kokune kadar yanlis oldugunu dusunuyorum. Her sey ile suclandigimizdan dolayi bizden nefret etmiyorlar, bizi sevmedikleri icin her sey ile sucluyorlar.
Sadece ve sadece karsimizdakinin niyetinin adil ve uygun oldugu nadir ve benzersiz durumlarda ozur dileyebiliriz. Her hangi bir sey icin ozur dilemek zorunda degiliz. Tum diger milletler gibi bir milletiz, onlardan daha iyi olmak gibi bir niyetimiz yok. Esitligin ilk sarti olarak bizim de aynen onlar gibi kendi "kotulerimizin" de olmasi hakkina sahibiz. Evet aramizda provakatorler ve asker kacaklari var ama bu sartlar altinda cok daha fazla olmamasina sasmak gerekiyor. Onlarin da aynen bu sekilde "iyi"leri, pogrom yapanlari, iskencecileri, yolsuzluk yapanlari var ve komsularimiz gayet sakince utanmadan yasamaktalar. Kishinyov'da Yahudi bir bebegin gozlerine civi sokan Hristiyanlar yuzunden komsularimizin yuzleri kizariyor mu? Hayir, tam tersine baslari dik ve herkesin gozunun icine bakarak yuruyorlar, bu da dogrusudur zaten. Bir milletin kisiligi o milletin "kraliyeti"dir [ben kutsalidir diye tercume etmek isterdim -- David H.] ve sorumlu degildir, ozur dilemek zorunda degildir.
Kimseye hesap vermek, kimse tarafindan sinava tutulmak zorunda degiliz, kimse de bizden cevap bekleyecek kadar olgun degil. Onlardan evvel vardik ve onlardan sonra da var olacagiz. Biz neysek oyuz ve kendimize iyiyiz, degismeyecegiz ve de degismek te istemiyoruz.
V. Zeev Jabotinsky -- 1911
