Şu iki günü bu resim anlatıyor.
İsrael’de Yom Ha”Zikaron’dan Yom Ha”Atzmaut’a geçiş çok keskindir ama bir devamlılığın, ödenmiş ve halen ödenmekte olan bir gerçeğin de ta kendisidir bu geçiş.
Bir kaç saat evvel orada bu geçiş kutlamalar ile başladı.
Bizler ki halen bu lanetli sürgündeyiz bu geçişi ne kadar istesek de tamamı ile hissedemeyiz.
Bu iki gün bana bu geçişi değil ama bu lanetli sürgünü en çok hissettiren iki gün.
Ama yine de son 2000 senenin en şanslı nesliyiz. Topraklarımıza geri dönüşe, yeşerip kalkınmasına, dünyanın en ileri memleketlerinden biri haline gelmesine şahit oluyoruz. Geçmiş nesillerin rüyalarında bile zor görebildikleri günler.
Tüm insanlık ta bu milletin seçildiği ve insanlığa vermeye yükümlü olduğu hizmeti en yüksek seviyesinde bu topraklarda ve Yaratan’ın varlığı ve bereketinin dünyamıza ulaşacağı kapı Bet Ha’Mikdaş’ın tekrar inşaası ile gerçekleşeceğini anlayacaktır yakında.
İşte o günler asıl özlem.
Ama ilk adım, ilk yeşerme gözlerimizin önünde.
Bedenim batının en dibinde ama kalbim ve ruhum doğuda.
עם ישראל, בארץ ישראל, על פי תורת ישראל!
🇮🇱
❤️
